BCMaterials-ek kostu txikiko eta kode irekiko 3D inprimagailu bat garatzen laguntzen du MEW teknologiarekin

BCMaterials-eko eta Euskal Herriko Unibertsitateko (UPV/EHU) ikertzaileek Oregongo Unibertsitatearekin eta EPFLko Ingeniaritza Eskolarekin lankidetzan jardun dute 3D inprimagailu bat Melt Electrowriting (MEW) teknologiako gailu arrakastatsu bihurtzeko. Inprimagailu honek kostu txikia eta kode irekiko teknologia ditu. Ekipamendu berri honek, MEWron izenekoak, askoz eskuragarriagoa egiten du MEW teknologia bai ekonomikoki bai inprimaketaren pertsonalizazioaren aldetik.

MEW teknologiak egitura porotsuak inprimatzeko aukera ematen du, elektrikoki kargatutako zuntz polimerikoak kontrolatuta utziz. MEW-k ehun naturalak imitatzeko duen gaitasunak ehunen ingeniaritzan, minbiziaren aurkako ikerketan eta biomaterialen garapenean aplikatzeko aukera ematen du. Gainera, hainbat materialekin lan egin daiteke eta gainazal handiko poro-egiturak sor daitezke; beraz, potentzial handia du gailu aktibo eta funtzionalak garatzeko.

Orain arte, ordea, teknologia horrek galga bat zuen ikerketaren garapenerako: inprimagailuen kostu handia eta ekipo komertzialen pertsonalizazio mugatua. MEW inprimagailu ekonomiko batek 20.000 euro inguru balio dezake, eta gama altuko batek, 80.000 inguru. Hala ere, lankidetza honen esparruan garatutako MEWron ekipoak 3.000 euro baino gutxiagoko kostua du, gainera kode irekiko teknologia bat dela kontuan hartuta.

Nola lortu dute?

Taldea Oregongo Unibertsitateko Knight Campuseko Dalton Lab-eko Paul Dalton irakasleak gainbegiratu du. Kode irekiko inprimagailu bat, Voron O.1 izenekoa, MEW gailu aldakor bihurtzea erabaki zuen. Bihurketa egiteko inprimagailuaren potentzialaz hitz egiten duten bi metodo erabili ziren. “Alde batetik, aire-presioaren bidezko injekzio-sistema bat eta xiringa bat erabiltzen ditu polimeroak biltegiratzeko; besteak, berriz, jatorrizko elikadura-sistema erabiltzen du, harizpietan oinarritua”, dio Ander Reizabal-ek, BCMaterials-eko ikertzaileak. Paula González-Saiz EHUko ikertzaileak eta biok, inprimagailuaren garapenean parte hartu zuten Oregongo Unibertsitatean egin zituzten egonaldietan.

“Xiringaren konfigurazioak bereizmen handiko egiturak sortzeko plataforma ekonomiko eta pertsonalizagarria eskaintzen du; harizpietan oinarritutako ikuspegiak, berriz, fluxuaren kontrol zehatza eta egitura konplexuak sortzeko zuntzen diametroa konbinatzeko gaitasuna ahalbidetzen ditu. Ikuspegi horrek propietate berriak dituzten materialak inprimatzea ere ahalbidetzen du, eta horrek material berritzaileak garatzeko aukera berriak irekitzen ditu”, González-Saizek gehitzen duenez.

Ikerkuntzarako bultzada handia

Ikertzaileek uste dute 3D inprimagailu komertzial bat MEW gailu moldagarri eta kode irekikoa bihurtzea funtsezko urratsa dela material aurreratuen ikerketa publiko zabalago baten eskura jartzeko. Lankidetza sustatzea, ikerketa bizkortzea eta aukera berriak desblokeatzea du helburu, besteak beste, biomedikuntzan, elektronikan eta ingurumen-erremediatzean.

3D inprimagailuen komunitateak jarraitu ohi duen kode irekiaren ikuspegian oinarrituta, proiektuak MEW teknologiari eskainitako komunitate anitza ezarri nahi du, aldaketak, hobekuntzak eta aurrerapen zientifiko berriak bultzatuz. Egileek etorkizun bat ikusten dute, non datuen trukeak lankidetza sustatzen duen eta zientzia eta teknologian aurrerapen eraldatzaileak ekarriko dituen, azken batean gizartearen bizi-kalitatea hobetuz.

Inprimagailuari eta haren eraikuntzari buruzko jarraibide zehatzak berriki argitaratu den eta sarbide irekia duen artikulu batean daude eskuragarri.